18 reacties geplaatst voor Sonja Oudshoorn-Veefkind
Lieve Sonja, rust in vrede.
Lieve Hans en (klein-)kinderen, heel veel sterkte.
Liefs van John en Nelly.
Hans en familie,
Gecondoleerd met het verlies van jullie vrouw, moeder en oma.
Veel te vroeg en te jong….
Wat zal het gemis groot zijn.
We wensen jullie alle sterkte toe voor nu en de toekomst.
Nel en Dirk Hachmang.
Lieve Sonja
Wandel maatje van mij op de maandagochtend. Jij was een beetje mijn kleine zusje, ook van het jaar 1959, die ook helaas veel te vroeg is heengegaan aan die rotziekte. We hebben heel veel met elkaar over serieuze dingen gesproken, maar ook luchtige gesprekken gevoerd
over je ziekte. Toen ik je vier weken geleden sprak door de telefoon vanuit Frankrijk was je net naar de kapper geweest en had je in de spiegel gekeken en zei je tegen mij dat je niet kon geloven dat je uitbehandeld was, want je zag er immers nog zo goed uit.
We zullen je ook erg missen bij onze creatieve activiteiten van de Roosjes waarbij je mooie schilderijtjes hebt gemaakt en bij het jeu de boule was je ook nooit de slechtste. De maandagochtenden zullen voortaan anders zijn zonder jou en voor mij altijd het moment zijn om aan jou te denken. Verder wil ik ook refereren aan de woorden van Toon Hermans in de reactie van Angela en HP Hogervorst
Lieve Sonja er is meer tussen hemel en aarde dat heb ik al heel vaak ondervonden. Daarom zeg ik geen laatste groet…………
Hans heel veel sterkte in deze moeilijke tijden, we zullen je blijven steunen als het even minder gaat.
Liefs At en Gina Rutgers
Lieve Hans, Bernie, Ruben, Milan, Finn, Dex, Melvin, Freek, Oom Koos, Sjennie en Rob,
Wij condoleren jullie met jullie vreselijke verlies. Sonja is veel te vroeg van jullie weggerukt.
Hans, jullie hadden samen heel oud moeten worden toch?
Kinderen en kleinkinderen hadden moeder en oma nog zo nodig.
Oom Koos, een kind verliezen is niet de juiste gang van zaken.
Sjennie en Rob, jullie hadden nog zoveel belevenissen moeten delen.
Maar daar wordt niet naar gevraagd en je probeert er zo goed mogelijk doorheen te komen hè?
Toen mijn moeder (heel vroeg) overleed, zei de vrouw bij de uitvaartdienst tegen ons, dat je 4 seizoenen door moet, voor het ietsjes makkelijker wordt. Niet een jaar, maar 4 seizoen. De eerste verjaardagen, kerst, Pasen, zomervakantie enz. Daar had ze gelijk in. Alle eerste keren zonder haar is een marteling. De tweede keer is het iets beter, en zo kom je langzamerhand weer boven water.
Onze gedachten zijn bij jullie, zowel nu, als morgen en vooral de komende tijd.
Heel veel liefs van ons
Mogens en Nies
Lieve Sonja en Hans,
Was het eind 2013 of begin 2014? Het maakt niet uit maar dat was de eerste keer dat wij elkaar tegen kwamen bij ons nieuwbouw complex aan de Oude Rijn. Wij gaan hier wonen, kijk daar, zeiden jullie en we stonden een tijdje met elkaar te praten. Wat een leuke mensen zeiden Pieter en ik tegen elkaar. Dat is ook wel gebleken want we hebben een goed contact (een klein hobbeltje tussendoor) met elkaar gekregen. ” Gezellig bijkletsen” zeiden Sonja en ik altijd. In de parkeergarage zagen we Sonja voor het laatst en gelukkig heb ik haar nog een dikke knuffel kunnen geven toen ze vertelde dat er niets meer voor haar te doen was.
Lieve Lieve Sonja, we hebben je leren kennen als een leuke, lieve en gezellige babbelaar en je zag er altijd zó mooi gekleed uit. Het gemis is er nu al. We zullen een oogje op Hans houden hoor. Een laatste dikke knuffel van ons. Rommy en Pieter
Lieve Sonja,
Één van mijn eerste herinneringen aan jou gaat ver terug in de tijd: zomer 1976. Jij en Hans gingen met ons mee op vakantie naar Italië. Ik zie ons nog zitten achterin de auto bij m’n vader, meezingend met de radio.
In 1984 kregen we jullie flat toegewezen in de Diamantlaan; heel blij waren we ermee! Je zei dat Bernice rondjes door de flat had gereden op haar driewielertje en dat er wat kale plekken op de deuren zaten daardoor. Dat maakte niet uit natuurlijk, we hebben er een aantal jaar heerlijk gewoond.
Het is niet te bevatten dat je er nu niet meer bent…
We wensen Hans, de kinderen, kleinkinderen en verdere familie heel veel sterkte de komende tijd en de kracht om met dit grote verlies om te gaan.
Sonja Helena Elisabeth Oudshoorn-Veefkind
Jij kwam in de familie als de vrouw van Hans Oudshoorn, de neef van Rens en Netty Ouwersloot.
De families Oudshoorn, Mioch en Ouwersloot hadden een sterke familieband.
Met de komst van Sonja in de familie is dit uitgebreid met de gezellige familie Veefkind, Sonja is de oudste dochter van Koos en Leny Veefkind.
Sonja is ook de grote zus van Rob en Sjenny, maar vooral niet te vergeten een geweldige moeder voor haar kinderen Bernice en Melvin.
In deze rol als (schoon)moeder hebben we Sonja altijd gezien als een liefdevolle en warme persoonlijkheid, zoals wij hebben meegekregen kunnen jullie geen betere wensen.
Daarnaast is de mooie wens als oma Sonja en opa Hans in vervulling gegaan. Wat zijn jullie als familie Oudshoorn trots op deze drie kanjers en wat hebben jullie kunnen genieten van en met ze.
Je bent altijd een vrouw geweest om door een ringetje te halen, je verzorgde uiterlijk, je vrolijkheid en je doorzettingsvermogen sieren je voor wie je bent geweest.
Helaas werd Sonja getroffen door een ongeneeslijke ziekte, de eerste strijd heb je overwonnen.
Deze strijdt tegen Sonja haar ziekte heeft bonustijd gegeven. Met deze tijd kon je langer samenzijn met je geliefden.
Helaas is de ziekte je toch de baas geworden, in aanwezigheid van haar geliefden heeft Sonja deze strijd in kalmte en rust mogen beëindigen.
Wij kunnen de strijd die Sonja samen met haar grote steun en toeverlaat, Hans, is aangegaan alleen maar waarderen en respecten.
Maar Sonja was er ook voor de zorg en ondersteuning van overige geliefde familie die haar steun, hulp en liefde nodig hadden ten tijde van hun eigen strijdbaarheid tegen ziektes. Sonja wat heb je altijd een groot hart gehad voor je naaste geliefden hierin, echt top!
Ondanks Sonja haar wilskracht en dappere strijd, heeft ze ons moeten verlaten.
Weet dat Sonja in de harten van velen voortleeft en hun leven ook een verrijking
heeft gegeven en die Liefde zal in hun levens voortbestaan en kracht geven: ‘de Power of Love’.
Lieve Hans, Bernice, Melvin, Ruben, Freek, Milan, Finn en Dex en ook speciaal je liefhebbende vader Koos verdienen in deze en komende tijd veel liefde & kracht en zorg dat jullie er voor elkaar zijn!
Liefs van Rens en Netty Ouwersloot, Rentia, Marvin en familie.
Lieve Sonja,
Wat een zware strijd heb je gestreden!
We bewonderden je om je kracht en doorzettingsvermogen.
Onze maandagochtenden zullen voortaan anders zijn, zonder jou.
We gaan je vrolijke en enthousiaste aanwezigheid missen.
Lieve Hans en familie, we wensen jullie heel veel sterkte, en we hopen dat
jullie veel kracht en steun bij elkaar vinden.
Heel veel liefs, Peter en Lia Groeneveldt
Lieve Sonja,
Wat een groot gemis voor Hans en je gezin. Wat heb je een strijd geleverd. Alles geprobeerd maar het ging niet meer. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen. Heel veel liefs en een grote knuffel.
Lieve Sonja,
Wij leerde je kennen toen je verkering kreeg met Hans. In al die jaren hebben wij veel met elkaar mogen beleven.
Van vakanties met onze kinderen. Het krijgen van onze kleinkinderen. Gezellige etentjes met Maarten en Sylvia, teveel om alles te benoemen in al die jaren.
Tijdens jou ziekte periode bleef je sterk en strijdbaar tot de laatste dag, helaas heb je deze moeilijke strijd niet kunnen winnen.
Aan 47 jaar vriendschap is nu een einde gekomen, de dierbare herinneringen zullen voor altijd blijven bestaan.
Sonja wij gaan jou heel erg missen en wensen Hans de kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte toe.
Liefs Koos en Greet
Lieve Sonja,
Wie had dat kunnen denken. We kennen elkaar al jaren en jaren. Op visite en bijkletsen over
de kinderen en kleinkinderen. Af en toe een etentje met Koos en Greet.
Op vakantie naar Italië, Oostenrijk en Berlijn niet te vergeten.
De verjaardagen bezoeken, we genoten van dit alles met elkaar.
Het leven kabbelde voort totdat, ja totdat het noodlot toesloeg. Zo oneerlijk, maar dat telt niet.
Sterk als je was bleef je altijd positief. Uiteindelijk hebben we samen nog gegeten in Apeldoorn.
Lieve Sonja, we houden die herinneringen bij ons en zullen dat nog vaak met Hans delen.
We wensen Hans en de kinderen heel veel sterkte toe.
Lieve Hans, kinderen en kleinkinderen.
Gecondoleerd met het verlies van Sonja en ik wens jullie heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Lieve Hans en familie, hoe verdrietig dat jullie dierbare vrouw en moeder is overleden. Daarvoor schieten woorden tekort. Ons oprechte medeleven in dit groot verdriet. Wij wensen jullie veel liefde van en steun aan elkaar om dit verdriet en gemis te dragen en hopen dat de dierbare herinneringen aan haar jullie hierbij tot steun mogen zijn.
Een meelevende hartegroet,
Angela & HP Hogervorst
Als het rouwrumoer rondom Sonja is verstomd,
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten,
Kun je voelen dat er een diepe stilte komt,
en in die stilte kunnen jullie haar opnieuw ontmoeten.
En telkens weer zul je haar tegen komen,
we zegen veel te gauw: het is voorbij
hij heeft alleen haar lichaam weggenomen,
niet wie zij was, of wat zij zei.
Je kan nog altijd grapjes met haar maken,
en samen door het stille landschap gaan,
nu je haar handen niet meer aan kunt raken,
raakt ze jullie harten nog duidelijker aan.
-naar Toon Hermans-
Lieve Hans en kinderen
Gecondoleerd met jullie lieve Sonja.
We zullen haar enorm missen, dat doen we nu al, ze was een gezellig, vrolijk, stoer mens met altijd een eigen mening, zo leuk!
Tis erg snel gegaan, voor m’n gevoel hebben we geen echt afscheid kunnen nemen, maar voor haar zelf was het denk ik toch het rustigst.
Heel erg veel sterkte, jullie zijn een hecht gezin en zullen veel steun aan elkaar hebben.
Heel veel liefs Agnes en Hans Bosse
Lieve Sonja wij zullen jouw blijven herinneren als een lief zorgzaam mooi nichtje.
Jacques kent jou al sinds jouw geboorte toen Koos en Lenie bij de hele familie Verkuijlen inwoonden in de v.d Duijnstraat in Leiden.
Wat waren zij allemaal trots op dat mooie kleine meisje.
Nu valt het ons zwaar om afscheid te nemen van zo’n jonge vrouw, Jacques als 87-jarige ikzelf als 82-jarige.
Wij wensen heel de familie veel sterkte met dit verlies.
Een bijzondere herinnering is 22 april 1986.
De dag waarop we voor de 2e keer moeder werden, beiden van een zoon.
In de jaren die volgden, hielden wij elkaar op de hoogte over de ontwikkeling van onze kinderen,
gaven we elkaar tips over winkels waar de nieuwe kinderkleding collectie hing (onze kids hadden immers dezelfde maat) en héél belangrijk waar er was afgeprijsd. Ging ik op zaterdagmiddag naar de stad kwam ik Sonja tegen op de kinderafdeling van V&D of Peek en Cloppenburg.
Zwemdiploma ‘s, schoolkeuze, rijbewijs enz. alles werd besproken.
De jaren verstreken en de telefoontjes van vroeger maakten plaats voor appjes en foto’s.
De aandacht verschoof van onze kinderen naar onze kleinkinderen. We waren nu oppas oma geworden en beleefden alles opnieuw. Wat voor cadeaus geven we aan onze kleinkinderen want zij hebben immers alles……
Wat ga ik dit allemaal missen maar vooral:
wat ga ik jou missen.
Margreet
Lieve tante Sonja,
Wat heb je toch ongelofelijk hard gestreden. Helaas heb je deze rotziekte niet kunnen winnen, ondanks alle kracht die je in je had zitten. Ik heb veel bewondering voor het doorzettingsvermogen dat je hebt laten zien, zonder te klagen zoals ik van mijn moeder vaak hoorde.
Ik koester in mijn hart de gezellige en mooie wintersportvakanties naar Tsjechië samen met elkaar. We gingen hier skiën en lol maken. Ook houd ik als (vele) fijne herinneringen bij me dat we als familie altijd gezellig in de tuin van opa en oma bij elkaar kwamen met z’n allen. Wat was het altijd gezellig met elkaar.
Sneller dan verwacht en met veel verdriet moet je nu afscheid nemen van iedereen en wij van jou.
Lieve Sonja, we gaan je enorm missen.
Heel veel liefs,
Tycho en Luna
Wat een groot gemis, oneerlijk en niet te begrijpen dat jij er niet meer bent.
Je was altijd zo opgewekt, gezellig en zo heerlijk spraakzaam, heel fijn ook om jou als buurvrouw te mogen hebben. Helaas heb jij de strijd tegen deze nare ziekte niet mogen winnen.
Nooit meer even kletsen, nooit meer even een wijntje drinken, nooit meer de verhalen over hoe fijn het is als alles zo lekker schoongemaakt is….wat gaan wij jou missen!
Wij wensen Hans, de kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte en kracht met het verwerken van dit grote verlies.
Lieve Sonja, rust in vrede.
Lieve Hans en (klein-)kinderen, heel veel sterkte.
Liefs van John en Nelly.
Hans en familie,
Gecondoleerd met het verlies van jullie vrouw, moeder en oma.
Veel te vroeg en te jong….
Wat zal het gemis groot zijn.
We wensen jullie alle sterkte toe voor nu en de toekomst.
Nel en Dirk Hachmang.
Lieve Sonja
Wandel maatje van mij op de maandagochtend. Jij was een beetje mijn kleine zusje, ook van het jaar 1959, die ook helaas veel te vroeg is heengegaan aan die rotziekte. We hebben heel veel met elkaar over serieuze dingen gesproken, maar ook luchtige gesprekken gevoerd
over je ziekte. Toen ik je vier weken geleden sprak door de telefoon vanuit Frankrijk was je net naar de kapper geweest en had je in de spiegel gekeken en zei je tegen mij dat je niet kon geloven dat je uitbehandeld was, want je zag er immers nog zo goed uit.
We zullen je ook erg missen bij onze creatieve activiteiten van de Roosjes waarbij je mooie schilderijtjes hebt gemaakt en bij het jeu de boule was je ook nooit de slechtste. De maandagochtenden zullen voortaan anders zijn zonder jou en voor mij altijd het moment zijn om aan jou te denken. Verder wil ik ook refereren aan de woorden van Toon Hermans in de reactie van Angela en HP Hogervorst
Lieve Sonja er is meer tussen hemel en aarde dat heb ik al heel vaak ondervonden. Daarom zeg ik geen laatste groet…………
Hans heel veel sterkte in deze moeilijke tijden, we zullen je blijven steunen als het even minder gaat.
Liefs At en Gina Rutgers
Lieve Hans, Bernie, Ruben, Milan, Finn, Dex, Melvin, Freek, Oom Koos, Sjennie en Rob,
Wij condoleren jullie met jullie vreselijke verlies. Sonja is veel te vroeg van jullie weggerukt.
Hans, jullie hadden samen heel oud moeten worden toch?
Kinderen en kleinkinderen hadden moeder en oma nog zo nodig.
Oom Koos, een kind verliezen is niet de juiste gang van zaken.
Sjennie en Rob, jullie hadden nog zoveel belevenissen moeten delen.
Maar daar wordt niet naar gevraagd en je probeert er zo goed mogelijk doorheen te komen hè?
Toen mijn moeder (heel vroeg) overleed, zei de vrouw bij de uitvaartdienst tegen ons, dat je 4 seizoenen door moet, voor het ietsjes makkelijker wordt. Niet een jaar, maar 4 seizoen. De eerste verjaardagen, kerst, Pasen, zomervakantie enz. Daar had ze gelijk in. Alle eerste keren zonder haar is een marteling. De tweede keer is het iets beter, en zo kom je langzamerhand weer boven water.
Onze gedachten zijn bij jullie, zowel nu, als morgen en vooral de komende tijd.
Heel veel liefs van ons
Mogens en Nies
Lieve Sonja en Hans,
Was het eind 2013 of begin 2014? Het maakt niet uit maar dat was de eerste keer dat wij elkaar tegen kwamen bij ons nieuwbouw complex aan de Oude Rijn. Wij gaan hier wonen, kijk daar, zeiden jullie en we stonden een tijdje met elkaar te praten. Wat een leuke mensen zeiden Pieter en ik tegen elkaar. Dat is ook wel gebleken want we hebben een goed contact (een klein hobbeltje tussendoor) met elkaar gekregen. ” Gezellig bijkletsen” zeiden Sonja en ik altijd. In de parkeergarage zagen we Sonja voor het laatst en gelukkig heb ik haar nog een dikke knuffel kunnen geven toen ze vertelde dat er niets meer voor haar te doen was.
Lieve Lieve Sonja, we hebben je leren kennen als een leuke, lieve en gezellige babbelaar en je zag er altijd zó mooi gekleed uit. Het gemis is er nu al. We zullen een oogje op Hans houden hoor. Een laatste dikke knuffel van ons. Rommy en Pieter
Lieve Sonja,
Één van mijn eerste herinneringen aan jou gaat ver terug in de tijd: zomer 1976. Jij en Hans gingen met ons mee op vakantie naar Italië. Ik zie ons nog zitten achterin de auto bij m’n vader, meezingend met de radio.
In 1984 kregen we jullie flat toegewezen in de Diamantlaan; heel blij waren we ermee! Je zei dat Bernice rondjes door de flat had gereden op haar driewielertje en dat er wat kale plekken op de deuren zaten daardoor. Dat maakte niet uit natuurlijk, we hebben er een aantal jaar heerlijk gewoond.
Het is niet te bevatten dat je er nu niet meer bent…
We wensen Hans, de kinderen, kleinkinderen en verdere familie heel veel sterkte de komende tijd en de kracht om met dit grote verlies om te gaan.
Sonja Helena Elisabeth Oudshoorn-Veefkind
Jij kwam in de familie als de vrouw van Hans Oudshoorn, de neef van Rens en Netty Ouwersloot.
De families Oudshoorn, Mioch en Ouwersloot hadden een sterke familieband.
Met de komst van Sonja in de familie is dit uitgebreid met de gezellige familie Veefkind, Sonja is de oudste dochter van Koos en Leny Veefkind.
Sonja is ook de grote zus van Rob en Sjenny, maar vooral niet te vergeten een geweldige moeder voor haar kinderen Bernice en Melvin.
In deze rol als (schoon)moeder hebben we Sonja altijd gezien als een liefdevolle en warme persoonlijkheid, zoals wij hebben meegekregen kunnen jullie geen betere wensen.
Daarnaast is de mooie wens als oma Sonja en opa Hans in vervulling gegaan. Wat zijn jullie als familie Oudshoorn trots op deze drie kanjers en wat hebben jullie kunnen genieten van en met ze.
Je bent altijd een vrouw geweest om door een ringetje te halen, je verzorgde uiterlijk, je vrolijkheid en je doorzettingsvermogen sieren je voor wie je bent geweest.
Helaas werd Sonja getroffen door een ongeneeslijke ziekte, de eerste strijd heb je overwonnen.
Deze strijdt tegen Sonja haar ziekte heeft bonustijd gegeven. Met deze tijd kon je langer samenzijn met je geliefden.
Helaas is de ziekte je toch de baas geworden, in aanwezigheid van haar geliefden heeft Sonja deze strijd in kalmte en rust mogen beëindigen.
Wij kunnen de strijd die Sonja samen met haar grote steun en toeverlaat, Hans, is aangegaan alleen maar waarderen en respecten.
Maar Sonja was er ook voor de zorg en ondersteuning van overige geliefde familie die haar steun, hulp en liefde nodig hadden ten tijde van hun eigen strijdbaarheid tegen ziektes. Sonja wat heb je altijd een groot hart gehad voor je naaste geliefden hierin, echt top!
Ondanks Sonja haar wilskracht en dappere strijd, heeft ze ons moeten verlaten.
Weet dat Sonja in de harten van velen voortleeft en hun leven ook een verrijking
heeft gegeven en die Liefde zal in hun levens voortbestaan en kracht geven: ‘de Power of Love’.
Lieve Hans, Bernice, Melvin, Ruben, Freek, Milan, Finn en Dex en ook speciaal je liefhebbende vader Koos verdienen in deze en komende tijd veel liefde & kracht en zorg dat jullie er voor elkaar zijn!
Liefs van Rens en Netty Ouwersloot, Rentia, Marvin en familie.
Lieve Sonja,
Wat een zware strijd heb je gestreden!
We bewonderden je om je kracht en doorzettingsvermogen.
Onze maandagochtenden zullen voortaan anders zijn, zonder jou.
We gaan je vrolijke en enthousiaste aanwezigheid missen.
Lieve Hans en familie, we wensen jullie heel veel sterkte, en we hopen dat
jullie veel kracht en steun bij elkaar vinden.
Heel veel liefs, Peter en Lia Groeneveldt
Lieve Sonja,
Wat een groot gemis voor Hans en je gezin. Wat heb je een strijd geleverd. Alles geprobeerd maar het ging niet meer. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen. Heel veel liefs en een grote knuffel.
Lieve Sonja,
Wij leerde je kennen toen je verkering kreeg met Hans. In al die jaren hebben wij veel met elkaar mogen beleven.
Van vakanties met onze kinderen. Het krijgen van onze kleinkinderen. Gezellige etentjes met Maarten en Sylvia, teveel om alles te benoemen in al die jaren.
Tijdens jou ziekte periode bleef je sterk en strijdbaar tot de laatste dag, helaas heb je deze moeilijke strijd niet kunnen winnen.
Aan 47 jaar vriendschap is nu een einde gekomen, de dierbare herinneringen zullen voor altijd blijven bestaan.
Sonja wij gaan jou heel erg missen en wensen Hans de kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte toe.
Liefs Koos en Greet
Lieve Sonja,
Wie had dat kunnen denken. We kennen elkaar al jaren en jaren. Op visite en bijkletsen over
de kinderen en kleinkinderen. Af en toe een etentje met Koos en Greet.
Op vakantie naar Italië, Oostenrijk en Berlijn niet te vergeten.
De verjaardagen bezoeken, we genoten van dit alles met elkaar.
Het leven kabbelde voort totdat, ja totdat het noodlot toesloeg. Zo oneerlijk, maar dat telt niet.
Sterk als je was bleef je altijd positief. Uiteindelijk hebben we samen nog gegeten in Apeldoorn.
Lieve Sonja, we houden die herinneringen bij ons en zullen dat nog vaak met Hans delen.
We wensen Hans en de kinderen heel veel sterkte toe.
Lieve Hans, kinderen en kleinkinderen.
Gecondoleerd met het verlies van Sonja en ik wens jullie heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Lieve Hans en familie, hoe verdrietig dat jullie dierbare vrouw en moeder is overleden. Daarvoor schieten woorden tekort. Ons oprechte medeleven in dit groot verdriet. Wij wensen jullie veel liefde van en steun aan elkaar om dit verdriet en gemis te dragen en hopen dat de dierbare herinneringen aan haar jullie hierbij tot steun mogen zijn.
Een meelevende hartegroet,
Angela & HP Hogervorst
Als het rouwrumoer rondom Sonja is verstomd,
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten,
Kun je voelen dat er een diepe stilte komt,
en in die stilte kunnen jullie haar opnieuw ontmoeten.
En telkens weer zul je haar tegen komen,
we zegen veel te gauw: het is voorbij
hij heeft alleen haar lichaam weggenomen,
niet wie zij was, of wat zij zei.
Je kan nog altijd grapjes met haar maken,
en samen door het stille landschap gaan,
nu je haar handen niet meer aan kunt raken,
raakt ze jullie harten nog duidelijker aan.
-naar Toon Hermans-
Lieve Hans en kinderen
Gecondoleerd met jullie lieve Sonja.
We zullen haar enorm missen, dat doen we nu al, ze was een gezellig, vrolijk, stoer mens met altijd een eigen mening, zo leuk!
Tis erg snel gegaan, voor m’n gevoel hebben we geen echt afscheid kunnen nemen, maar voor haar zelf was het denk ik toch het rustigst.
Heel erg veel sterkte, jullie zijn een hecht gezin en zullen veel steun aan elkaar hebben.
Heel veel liefs Agnes en Hans Bosse
Lieve Sonja wij zullen jouw blijven herinneren als een lief zorgzaam mooi nichtje.
Jacques kent jou al sinds jouw geboorte toen Koos en Lenie bij de hele familie Verkuijlen inwoonden in de v.d Duijnstraat in Leiden.
Wat waren zij allemaal trots op dat mooie kleine meisje.
Nu valt het ons zwaar om afscheid te nemen van zo’n jonge vrouw, Jacques als 87-jarige ikzelf als 82-jarige.
Wij wensen heel de familie veel sterkte met dit verlies.
Een bijzondere herinnering is 22 april 1986.
De dag waarop we voor de 2e keer moeder werden, beiden van een zoon.
In de jaren die volgden, hielden wij elkaar op de hoogte over de ontwikkeling van onze kinderen,
gaven we elkaar tips over winkels waar de nieuwe kinderkleding collectie hing (onze kids hadden immers dezelfde maat) en héél belangrijk waar er was afgeprijsd. Ging ik op zaterdagmiddag naar de stad kwam ik Sonja tegen op de kinderafdeling van V&D of Peek en Cloppenburg.
Zwemdiploma ‘s, schoolkeuze, rijbewijs enz. alles werd besproken.
De jaren verstreken en de telefoontjes van vroeger maakten plaats voor appjes en foto’s.
De aandacht verschoof van onze kinderen naar onze kleinkinderen. We waren nu oppas oma geworden en beleefden alles opnieuw. Wat voor cadeaus geven we aan onze kleinkinderen want zij hebben immers alles……
Wat ga ik dit allemaal missen maar vooral:
wat ga ik jou missen.
Margreet
Lieve tante Sonja,
Wat heb je toch ongelofelijk hard gestreden. Helaas heb je deze rotziekte niet kunnen winnen, ondanks alle kracht die je in je had zitten. Ik heb veel bewondering voor het doorzettingsvermogen dat je hebt laten zien, zonder te klagen zoals ik van mijn moeder vaak hoorde.
Ik koester in mijn hart de gezellige en mooie wintersportvakanties naar Tsjechië samen met elkaar. We gingen hier skiën en lol maken. Ook houd ik als (vele) fijne herinneringen bij me dat we als familie altijd gezellig in de tuin van opa en oma bij elkaar kwamen met z’n allen. Wat was het altijd gezellig met elkaar.
Sneller dan verwacht en met veel verdriet moet je nu afscheid nemen van iedereen en wij van jou.
Lieve Sonja, we gaan je enorm missen.
Heel veel liefs,
Tycho en Luna
Wat een groot gemis, oneerlijk en niet te begrijpen dat jij er niet meer bent.
Je was altijd zo opgewekt, gezellig en zo heerlijk spraakzaam, heel fijn ook om jou als buurvrouw te mogen hebben. Helaas heb jij de strijd tegen deze nare ziekte niet mogen winnen.
Nooit meer even kletsen, nooit meer even een wijntje drinken, nooit meer de verhalen over hoe fijn het is als alles zo lekker schoongemaakt is….wat gaan wij jou missen!
Wij wensen Hans, de kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte en kracht met het verwerken van dit grote verlies.